#วิถีปัจจุบัน ของ ดร.เสกสรรค์ ประเสริฐกุล บุคลิกภาพอย่างผมมันเข้ากันไม่ได้กับเศรษฐกิจฟองสบู่ ... มันเข้าไม่ได้กับระบบที่แข่งขันเอารัดเอาเปรียบ เพราะเราเชื่อเรื่องความสมถะสำรวม เชื่อเรื่องแบ่งปันช่วยเหลือเกื้อกูลกัน เพราะฉะนั้น ... จึงเกิดสภาพที่เรารู้สึกถูกกดดันและถูกตามล่าตามล้าง รู้สึกแปลกแยก โดดเดี่ยว คิดอะไรไม่เหมือนเพื่อนพ้องคนรอบข้าง ไม่ว่าเราจะอยู่ตรงไหน เหมือนกับว่า เราไม่เคยพบกับการต้อนรับที่ดี เราเข้ากับเขาไม่ได้ สิ่งเหล่านี้ ... นำพาผมมาถึงจุดที่รู้สึกเหนื่อยล้าหมดแรงอย่างยิ่ง กระทั่งนำไปสู่ชีวิตส่วนตัวที่ล้มเหลว ::::::::::::::: หลัง ๒๕๔๐ ไม่นาน ... ผมกับภรรยาได้แยกทางเดินกัน แม้เราจะไม่ได้โกรธเกลียดกัน และเพียงเปลี่ยนความสัมพันธ์จากคู่ครองมาเป็นเพื่อน แต่มันก็สั่นคลอนความรู้สึกนึกคิดของผมอย่างถึงราก ตอนนั้น ผมเริ่มเข้าสู่วัย ๕๐ กว่าแล้ว ... ผมต้องถามตัวเอง ว่าจะยืนต้านกระแสหลักในสังคมแบบที่ผ่านมา แล้วสะสมความเจ็บปวดขมขื่นต่อไป หรือ ควรเปลี่ยนมุมมองและพฤติกรรมเสียใหม่ เพื่อให้มีชีวิตอยู่ได้ มีหนทางไหนบ้าง ที่เราไม่ต้องทุกข์ทรมานขนาดนี้ ... ขณะเดียวกัน ก็ไม่ต้องยอมเป็นส่วนหนึ่งของโลกที่เราไม่เห็นด้วย ในช่วงนี้ ... ผมได้ลงลึก สำรวจวิจารณ์ตัวเองอย่างเอาเป็นเอาตาย และในที่สุดก็ค้นพบว่า #มีอะไรบางอย่าง_ไม่ถูก_ในวิธีคิดของผมเอง ::::::::::::::: ประการที่หนึ่ง : ที่ผ่านมา ผมยึดถือในการต่อสู้ และมองโลกเป็นความขัดแย้ง มากเกินไป ที่ทางธรรมะเขาเรียกว่า ทวินิยม (Dualism) เห็นว่า ทุกอย่างดำรงอยู่เป็นคู่ มีดีมีชั่ว มีขาว มีดำ แล้วก็ ไปยืนเลือกข้างใดข้างหนึ่งอยู่ตลอดเวลา ต่อสู้กันมาก ก็เหนื่อยมาก ตัวผมเอง ทั้งถูกทำร้าย และทำร้ายผู้อื่น มาอย่างต่อเนื่อง ประการที่สอง : ผมเริ่มมองเห็นว่า อะไรหลายๆอย่างที่ผมยึดถือ เป็นเรื่องที่ผมคิดไปเอง เป็นอัตวิสัย ที่โลกเขายังไม่พร้อมจะเห็นด้วย เราพยายามเอาตัวเองไปบังคับโลก เมื่อไม่ได้ดังใจ ก็ผิดหวังเศร้าโศก แล้วยังโดนเขาตอบโต้มาแรงๆ เพราะฉะนั้น `เหตุแห่งทุกข์´ จึงอยู่ในอัตตาของเราเอง ไม่ว่าจะเรียกมันว่า ... อุดมคติ หรือ อุดมการณ์ อะไรก็ตาม การวิจารณ์ตัวเองในลักษณะนี้ ได้พาผม ย้ายความคิดจากทางโลกมาสู่ทางธรรมมากขึ้น แบบรู้ตัวบ้าง ไม่รู้ตัวบ้าง ::::::::::::::: แต่ นั่นยังไม่มีผลเปลี่ยนแปลง เท่ากับประสบการณ์ทางจิตวิญญาณ ที่เกิดขึ้นระยะนั้น ประสบการณ์ดังกล่าว มีพลังมากกว่าเหตุผลและความคิดใดๆ พูดให้ชัดขึ้นก็คือ ความเจ็บปวด กับชีวิตมาก ทำให้ผมใช้วิธี ตัดตัวเองออกจากอดีตและอนาคต #ทำให้ผมอยู่กับปัจจุบันขณะ ซึ่ง ถ้าพูดในภาษาธรรมเวลานี้ ผมรู้แล้วว่ามันคือ ... สมาธิ แต่ตอนนั้น ผมไม่รู้ว่าคืออะไร รู้แต่ว่าสบายใจ โปร่งโล่งไปหมด อยู่กับปัจจุบันขณะ มันทำให้เรา ปลดแอกตัวเรา ออกจากภาระทางจิต ที่เราแบกมาตลอดว่า เราเป็นใคร มาจากไหน เคยผ่านอะไรมาบ้าง ข้างหน้าจะเป็นอย่างไร เราปลดออกหมด เรียกว่า #ปลดแอกจากอัตตา ::::::::::::::: ในตอนแรก ... ผมทำสิ่งนี้ไป เพื่อหาทางดับทุกข์ด้วยตัวเอง โดยไม่มีทฤษฎีอะไรชี้นำ แต่ว่า ทำแล้ว รู้สึกว่ามันช่วยให้อยู่รอดในช่วงที่เราอาจจะอยู่ไม่รอด ... ก็เลยยึดไว้เป็นแนวทาง #พอไม่คิดว่าตัวเองเป็นใคร #ความรู้สึกทุกข์ร้อนมันหายไปมาก ข้อแรก ... ไม่เดือดร้อนว่า คนอื่นจะมองเราอย่างไร ข้อสอง ... ไม่มีความเห็นว่าโลกและชีวิต ควรจะเป็นอย่างไร เราไม่มีข้อเรียกร้อง ทั้งต่อตัวเองและผู้อื่น เช่นเดียวกับการที่เรา ไม่เอาอดีตมากลุ้ม และไม่เอาอนาคตมากังวล มันทำให้เรา ไม่มีสิ่งที่ผิดหวัง ไม่มีสิ่งที่เสียใจ ผมทำอย่างนี้อยู่พักใหญ่ ทีแรกก็เหมือนกับหลอกตัวเอง ด้วยการปิดกั้นความทุกข์โศก ไม่ให้มันเข้ามาในห้วงนึก แต่ พอทำไปมากขึ้น ปรากฏว่า มันเกิดการเปลี่ยนแปลงทางจิตขึ้นมา โดยไม่ได้คาดฝัน คือตื่นขึ้นมาวันหนึ่ง ผมรู้สึกมีความสุขอย่างไม่มีเหตุมีผล ผมรู้สึกได้ว่า ความสุขมันมาจากข้างใน มันอยู่ในตัวผม เป็นความปลื้มปีติอะไรบางอย่าง ที่ไม่เกี่ยวกับโลกภายนอกเลย #เรื่องราวทุกข์โศกที่เคยมีมาดูเหมือนจะหายไปหมด ::::::::::::::: จากนั้น ความรู้สึกที่ผมมีต่อโลกรอบๆตัว ก็เปลี่ยนไปด้วย ผมเริ่มไปนับญาติกับต้นไม้ จิ้งจก นก หนู กระรอก ผมพูดกับพวกเขา เหมือนเป็นคนด้วยกัน ทำร้ายเขาแบบเดิมๆ ไม่ได้ กระทั่งมด ผมก็ไม่ฆ่า จิ้งจกตกไปในโถส้วม ก็คอยช่วย มดมาขึ้นชามอาหารที่ผมให้หมา ผมต้องเคาะออก ไม่เอาน้ำราดลงไป ทั้งหมดนี้ มันเกิดขึ้นโดยอัตโนมัติ มันรู้สึกขึ้นมาเองว่า ไม่อยากทำร้ายชีวิตใดๆ ผมแปลกใจมาก เพราะว่าเดิม เป็นคนที่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตมาเยอะ เป็นคนที่ทำบาปมาเยอะมาก วันดีคืนดี พบตัวเอง มีจิตใจแบบนี้ มันอธิบายไม่ถูกเหมือนกัน ว่าเป็นไปได้อย่างไร ::::::::::::::: แล้วที่สำคัญก็คือ #ในความเบิกบานจากข้างในนี้ #ผมเลิกรู้สึกพ่ายแพ้ขมขื่นกับชีวิตโดยสิ้นเชิง ผมไม่รู้สึกว่า ตัวเองมีอะไรน่าสงสาร ไม่ทุกข์ร้อน ที่เคยแพ้สงครามปฏิวัติ หรือมีปัญหาส่วนตัวอะไรทั้งสิ้น เป็นครั้งแรก ... ที่ผมมองอดีตของตัวเองได้ทุกเรื่อง ด้วยความรู้สึกนิ่งเฉย สิ่งเหล่านี้ มันทำให้ผมค้นพบว่า ... ชีวิตทุกข์สุข ขึ้นอยู่กับมุมมองมากทีเดียว และบ่อยครั้ง เรามักเอาความคิดสารพัดไปปรุงแต่งมัน จนรกรุงรังไปหมด กระทั่ง หาแก่นแท้ไม่เจอ บางคน ยึดติดเงื่อนไขภายนอก โดยเฉพาะเงื่อนไขทางวัตถุและการชื่นชมของสังคม ก็หลับหูหลับตาหาแต่วัตถุและการยอมรับของคนอื่น บางคน อย่างผม ไม่ยึดถือวัตถุ มากเท่ากับยึดติดในอุดมคติต่างๆ ก็ทำให้เกิด อารมณ์ทางลบสูงมาก เราจะต้านทุกอย่าง ที่ไม่เป็นไปตามคิด ผูกตัวเองไว้กับตัวความคิด แล้วหลงความคิด จิตใจก็มีแต่ว้าวุ่น ฟุ้งซ่าน ทะเลาะเบาะแว้ง ทุกข์ร้อนอยู่ตลอดเวลา ::::::::::::::: ท้ายที่สุดแล้ว ... ผมคิดว่าชีวิตที่จะให้ความสงบแก่คุณได้ #คือชีวิตที่ไม่มีจุดหมายกดทับ #ไม่มีอุดมคติเป็นเครื่องร้อยรัด #แต่เป็นชีวิตที่มีมรรควิถี ผมเคยเขียนว่า ... แต่ละก้าวที่คุณก้าวไป มันสำคัญกว่าจุดหมาย คุณเป็นหนึ่งเดียวกับ ก้าวนั้นหรือเปล่า ถ้าคุณเป็นหนึ่งเดียวกับก้าวนั้น วันนี้ คุณพบตัวเองแล้ว แต่ละนาทีที่ผ่านไป ก็ครบถ้วนแล้ว แต่ ถ้าคุณขัดแย้งกับปัจจุบันขณะของคุณอยู่ตลอดเวลา ตัวทำอย่างหนึ่ง ใจอยากทำอีกอย่างหนึ่ง คุณจะมีแต่ความทุกข์ ... นั่นคือชีวิตของคนในโลกปัจจุบัน? #จากนิตยสารปาจารยสาร (ฉบับที่ 2 ปีที่ 31 ตุลาคม-พฤศจิกายน 2549 ) วิถีธรรมวิถีทาง ของ เสกสรรค์ ประเสริฐกุล #ข้อมูลเพิ่มเติมจากWikipedia ท่านเป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ ด้านเรื่องสั้น สารคดี นวนิยาย กวีนิพนธ์ เป็นอดีตผู้นำนักศึกษาในเหตุการณ์ 14 ตุลาคม 2516 เป็นนักเขียน "รางวัลศรีบูรพา" ในปี พ.ศ. 2546 เคยเข้าร่วมกับพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย หลังเหตุการณ์ 14 ตุลาคม 2516 โดยมีชื่อจัดตั้งว่า "สหายไท" ในช่วง พ.ศ. 2518 - พ.ศ. 2523 ขอคัดลอกมานำเสนอ เพื่อเป็นมุมมองสำหรับผู้ที่กำลังค้นหาคำตอบให้กับตนเอง ด้วยประสบการณ์ตรงจากนักต่อสู้ทางการเมือง ผู้ที่ถือว่ามีความปราดเปรื่องท่านหนึ่ง ว่าที่สุดแล้ว สิ่งที่ท่านได้ค้นพบและเป็นความจริงแท้ คืออะไร? ไพโรจน์ จีรบุณย์ สถาปนิก เพื่อสังคม 17 ตค 2563

โอไมคอน ติดแล้ว อาการไม่รุนแรง กินยาก็หาย จริงไหม

15 ธันวานี้ ทางด่วนศรีรัช-วงแหวน ขึ้นราคา! ใครอยากจ่ายราคาเดิม ให้ไปซื้อคูปองใช้แทน

ดีใจได้เจออาจารย์ Peter Senge อีกครั้งในงาน MIT R&D Conference แกมาแบบเหนือชั้นอีกแล้ว คนอื่นพูดถึงเรื่องเทคโนโลยี AI, ML, AR, VR, 3D Printing, IoT, etc. โชว์สไลด์กันเต็มเหนี่ยว แต่แกมาตัวเปล่าพร้อมกับสมุดฉีกหนึ่งเล่ม (ซึ่งสุดท้ายก็ไม่ได้ใช้) . Peter เริ่มจากการถามคนในห้องว่า หลังจากฟังหลายๆ sessions จนกำลังจะจบ conference ใน session แกนี้ คิดอะไรกันอยู่ในใจกันบ้าง หลายคนตอบด้วยความกังวลใจว่าเทคโนโลยีเปลี่ยนแปลงเร็ว กลัวจะตามไม่ทัน กลัวว่าจะ re-skill คนในองค์กรอย่างไร ฯลฯ . พูดไปสี่ห้าคน Peter ก็เบรก แล้วพูดว่าเขามองต่าง ต่างตรงที่เขาไม่ได้กังวลใจเรื่องเหล่านั้น แต่กังวลมากกว่าเยอะ คือปัญหาเรื่องน้ำ เรื่อง climate change เรื่องความยากจน ฯลฯ . Peter ชี้ให้เห็นว่าเรากำลังตกเป็นทาสของเทคโนโลยี เทคโนโลยีบางตัวเป็นเหมือนยาเสพติดสมัยใหม่ ที่ถูกออกแบบมาเพื่อล่อตาล่อใจคนยุคนี้โดยเฉพาะ ทำไมอยู่ดีๆ เราก็ต้องหยิบมือถือขึ้นมาไถทั้งๆ ที่ตอนนั้นก็ไม่ได้ทีธุระปะปังสำคัญอะไร คนเราตอนนี้ขาดมือถือแทบจะไม่ได้แล้ว ทั้งๆ ที่มันเป็นแค่เครื่องมือ แต่เรากลับให้มันเป็นเหมือนอีกอวัยวะหนึ่ง Peter ยังชวนให้คิดว่า การชาร์จมือถือหนึ่งครั้งก็มีส่วนทำให้นำ้แข็งขั้วโลกละลายได้ เราควรใช้อย่างระมัดระวัง (ผมเลยไม่กล้าหยิบมือถือออกมาถ่ายรูปแกเลย กว่าจะถ่ายได้นี่ต้องกระมิดกระเมี้ยนมาก) . แกเห็นด้วยกับวลีที่ Tristan Harris กล่าวไว้ว่า “Technology is downgrading humans” หรือเทคโนโลยีกำลังทำให้เรามีความเป็นมนุษย์น้อยลง และมันกำลังทำลาย “สังคม” แบบที่มนุษย์ควรจะมี เพราะไม่ว่าจะเป็น social media, คนทำ devices เอง, หรือบรรดา entertainment companies ทั้งหลาย ก็ต่างพยายามออกแบบผลิตภัณฑ์ของเขาออกมาเพื่อแย่งชิง attention ของคน สิ่งที่ขาดแคลนที่สุดบนโลกใบนี้ คือ human attention โดยเฉพาะ attention ที่เราจะมีให้กับมนุษย์ด้วยกัน แบบมนุษย์ๆ . อาจดูเหมือนแกขวางโลก ขวางลำ ไม่เอาเทคโนโลยี แต่จริงๆ แล้ว Peter กำลังชี้ให้เราเห็นว่า เรายังมองแบบ ‘Systems Thinking’ กันไม่มากพอ เราควรคำนึงถึงผลของการกระทำเราให้จริงจังกันมากกว่านี้ . Peter Senge ได้รับการยกย่องว่าเป็นกูรูด้านการบริหารจัดการเบอร์ต้นๆ ของโลก ในยุค 90 แนวคิดเรื่อง Learning Organization และหนังสือ The Fifth Discipline ได้รับความนิยมอย่างมาก ทุกๆ องค์กรก็พยายามอยากจะเป็น Learning Organization หรือองค์กรแห่งการเรียนรู้กันทั้งนั้น (เหมือนยุคนี้ ทุกองค์กรอยากทำเรื่อง Digital Transformation) . รากเหง้าของแนวคิดของ Peter มาจากศาสตราจารย์คนสำคัญคนหนึ่งของ MIT ชื่อว่า Jay Forrester โดย Jay เป็นคนที่เอาหลักการ Systems Dynamics มาปรับใช้กับเรื่องการจัดการเป็นคนแรกๆ Peter กล่าวถึง Jay ในงานนี้ด้วย เขาเล่าประวัติของ Jay สั้นๆ ว่าจากศาสตราจารย์ด้าน Computer Engineering ที่สนใจเรื่อง Radar วันดีคืนดี Jay เปลี่ยน field ซะงั้น โดย Jay พยายามที่จะค้นหาว่ามนุษย์เราจะจัดการกับ complexity ได้อย่างไร ถือว่าเป็นเรื่องดี เพราะแนวคิดเรื่อง Systems Dynamics ได้รับการพัฒนามาเป็น the Fifth Discipline หรือ Systems Thinking อย่างทุกวันนี้ . ตอนท้าย Peter เน้นว่า Leaders ทุกคนในองค์กรควรฝึกมองแบบ Systems Thinking และควรมองให้เห็นถึงผลกระทบของธุรกิจของตัวเองที่มีกับโลกใบนี้ ไม่ว่าจะเป็นในด้านของ climate change, poverty, inequality, etc. อย่ามองแต่ธุรกิจตัวเองเป็นศูนย์กลาง เพราะโลกใบนี้ จะไม่เหลือพื้นที่ให้เราปู้ยี่ปู้ยำอีกแล้ว . “Everything we do is profoundly connected” การกระทำของเรานั้นส่งผลไปสู่สิ่งอื่นอย่างที่เราอาจจะไม่รู้ตัว เพราะทุกสิ่งทุกอย่างมันเชื่อมต่อกันอยู่อย่างลึกซึ้ง (แปลตรงมาก 55) เราไม่ได้อยู่ใน bubbles แต่เราต่างเป็นส่วนหนึ่งของ systems หลายๆ systems ทั้งเล็กและใหญ่ที่มีการเชื่อมโยงกันอยู่ . คำว่า “lead” แปลตรงๆ คือ นำ แต่จริงๆ ความหมายรากเหง้าของมันคือ step ahead and across the treshold หรือการก้าวข้ามผ่านข้อจำกัด และคำว่า lead ไม่ได้หมายถึง ผู้นำแบบ hierarchy ที่เราคุ้นเคยกันในองค์กรทั่วๆ ไป แต่ทุกคนเป็น leaders ได้ “Everyone can be a leader” (กรณีนี้น่าจะหมายถึงไอเดียเรื่อง Distributed Leadership ที่ถูกสอนกันใน MIT Sloan) . ตบท้ายด้วยคำถามจาก Peter ว่า “How can we design a human-centered organization?” องค์กรที่มีคนเป็นศูนย์กลาง คำถามนี้ลึกซึ้ง และ Peter ไม่ได้ขยายความ เราอาจต้องมาตีความและค้นหากันเอาเองว่าคำว่า human-centered organization นั้นหน้าตาควรเป็นอย่างไร ....... สามารถอ่านฉบับเต็มได้ที่ link นี้ครับ https://medium.com/the-knowledge-spiral/transformational-change-from-within-cultivating-leadership-at-all-levels-%E0%B9%82%E0%B8%94%E0%B8%A2-peter-senge-senior-b0a438a5109d ——- NOTE: Systems Dynamics เป็นวิชาหนึ่งที่สอนอยู่ที่ MIT Sloan เป็นวิชาหนึ่งที่ขึ้นชื่อเรื่องความหิน เด็ก Sloan ทุกคนต้องเคยนั่งรัน simulation ข้ามวันข้ามคืนกันมาแล้วทั้งนั้น #PeterSenge #MIT #MITSloan #SystemsDynamics #KnowledgeSpiral

กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ ปรับปรุงอัตราค่าตรวจวิเคราะห์ทางห้องปฏิบัติการชันสูตรโรคโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 หรือโควิด 19 ด้วยวิธี RT-PCR โดยปรับลดราคาจากเดิม 1,300 บาท ลดลงเหลือ 1,100 บาท ทั้งนี้ ราคาดังกล่าวเป็นราคาเฉพาะค่าตรวจทางห้องปฏิบัติการสังกัดกรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ ได้แก่ สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์สาธารณสุข กองการแพทย์จีโนมิกส์และสนับสนุนนวัตกรรม และศูนย์วิทยาศาสตร์การแพทย์ ที่มา : กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ #ศูนย์บริหารสถานการณ์โควิด19 #ศูนย์ข้อมูลCOVID19 #ฉีดวัคซีนหยุดเชื้อเพื่อชาติ #ไทยรู้สู้โควิด

เป็นข่าวลือกรณีเปิด On site นักเรียนติดโควิด-19

ทุนการศึกษาปีละ 5,000 บาท ต่อเนื่อง 5 ปี สำหรับนักเรียน นักศึกษา ที่เป็นลูกของผู้เสียชีวิตจากโควิด ครับ 🙏 โดยไม่จำกัดจำนวนทุน และไม่จำกัดระดับชั้นการศึกษา ฝากแชร์ เผยแพร่ต่อ ส่งข่าวให้ถึงผู้สูญเสียด้วย ครับ … ‘มูลนิธิสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช วัดบวรนิเวศวิหาร ในพระบรมราชูปถัมภ์’ มอบทุนการศึกษาต่อเนื่อง ๕ ปี ๆ ละ ๕,๐๐๐ บาท ให้นักเรียนนักศึกษาที่เป็นบุตรของผู้เสียชีวิตจากโรคติดเชื้อไวรัส ‘โควิด-๑๙’ โดยไม่จำกัดจำนวนทุน และไม่จำกัดระดับชั้นการศึกษา เนื่องด้วยมูลนิธิสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช วัดบวรนิเวศวิหาร ในพระบรมราชูปถัมภ์ มีความประสงค์สนับสนุนทุนการศึกษา เพื่อช่วยเหลือนักเรียน นิสิต นักศึกษา ผู้เป็นบุตรของผู้เสียชีวิตจากโรค “โควิด-๑๙” และได้รับผลกระทบจากสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัส “โควิด-๑๙” โดยไม่มีเงื่อนไขที่ต้องใช้คืนแต่อย่างใด เพียงมุ่งหวังให้ทุนนี้เป็นส่วนหนึ่งของการส่งเสริมให้กำลังใจ และสนับสนุนสร้างคนดี คนเก่ง มีคุณธรรมในสังคม ทั้งนี้ เพื่อให้การจัดสรรทุนการศึกษา เป็นไปด้วยความเรียบร้อยทั่วถึง จึงกำหนดรายละเอียด วัตถุประสงค์ คุณสมบัติ เอกสารการยื่นใบสมัคร และเกณฑ์การคัดเลือก ดังต่อไปนี้ วัตถุประสงค์ ๑. เพื่อบำเพ็ญกุศลเนื่องในอายุวัฒนมงคลครบ ๘๕ ปี เจ้าประคุณสมเด็จพระวันรัต ประธานกรรมการมูลนิธิสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช วัดบวรนิเวศวิหาร ในพระบรมราชูปถัมภ์ ๑๗ กันยายน ๒๕๖๔ ๒. เพื่อบรรเทาความเดือดร้อนของผู้ได้รับผลกระทบจากสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัส “โควิด-๑๙” คุณสมบัติของผู้สมัคร ๑. เป็นผู้มีสัญชาติไทย ๒. เป็นบุตรของผู้เสียชีวิตจากโรค “โควิด-๑๙” ๓. กำลังศึกษาอยู่ เอกสารการยื่นใบสมัคร ๑. สำเนามรณะบัตรของบิดาหรือมารดาที่ระบุว่าเสียชีวิตจากโรค “โควิด-๑๙” ๒. สำเนาบัตรประจำตัวหรือหนังสือรับรองสถานภาพ นักเรียน นิสิต นักศึกษา ๓. สำเนาระเบียนแจ้งผลการศึกษาในภาคเรียนที่ผ่านมา โดยมีอาจารย์ที่ปรึกษาลงนามรับรอง ๔. สำเนาทะเบียนบ้านทั้งของผู้รับทุนและผู้เสียชีวิต ๕. สำเนาหน้าสมุดบัญชีเงินฝากธนาคาร ที่เป็นชื่อของนักเรียน นิสิต นักศึกษา เกณฑ์การคัดเลือก มูลนิธิฯ จะคัดเลือกจากข้อมูลตามเอกสารการสมัครที่ครบถ้วน ผ่านช่องทางการรับสมัคร และจะพิจารณาตามขั้นตอนของมูลนิธิฯ ทั้งนี้ ผลการพิจารณาถือเป็นที่สิ้นสุด สำหรับนักเรียน นิสิต นักศึกษาที่มีความประสงค์รับทุนการศึกษา ให้ดำเนินการกรอกข้อมูลได้ที่ https://forms.gle/jweb5cYzkjrZXYhY7 พร้อมแนบไฟล์เอกสารตามที่กำหนด หมายเหตุ ๑. ผู้ที่ได้รับทุนตามบัญชีท้ายประกาศนี้ ซึ่งได้รับทุนการศึกษาในปี ๒๕๖๔ แล้ว จะได้รับทุนต่อเนื่องไปอีก ๔ ปี ๒. ผู้ที่ได้รับทุนต่อเนื่อง ๕ ปี จะต้องส่งเอกสารไปยังมูลนิธิฯ ทุกปี เพื่อส่งหลักฐานการศึกษาให้เป็นปัจจุบัน กรอกข้อมูลรับทุนที่ https://www.facebook.com/135197050358369/posts/1017057262172339/

ขึ้นทางด่วน ฟรี 5 วันรวด ดีเดย์ 30 ธ.ค. 64 - 3 ม.ค. 65

สารกันบูดที่อยู่บนผิวปลาทูนึ่ง หากสัมผัสโดนทำให้เป็นมะเร็งผิวหนัง

วิกฤติ ขาดแคลนเลือด เพราะเลือดผู้บริจาคที่ฉีดวัคซีนดำ

สถานการณ์ภาพรวมในจังหวัดเชียงใหม่ดีขึ้น มียอดผู้ติดเชื้อรายใหม่ในจังหวัดลดลง

ให้ผู้ที่เดินทางมาจาก 8 ประเทศทางใต้ของทวีปแอฟริกา มารายงานตัวกับ ศบค. ด่วน

นพ.ยง ระบุการฉีดวัคซีนแบบลูกผสม อาจทำให้มีภูมิต้านทานแบบลูกผสม คาดป้องกันโควิดกลายพันธุ์โอไมครอน ได้