สรรหามาโพสต์
ทำไมทุเรียนมีชื่อว่า “ชะนี”
จากหนังสือบันทึกประวัติชีวิตของนางจ่าง จุลละทรัพย์ เป็นชาวสวนทุเรียนโดยกำเนิด อยู่แถวบางขุนนนท์ ซึ่งเป็นสวนทุเรียนที่ได้มรดกมาจากตา ยายแต่ในอดีต ในสมัยพุทธศักราช 2467 ทุเรียนดีๆ ผลใหญ่ราคาอย่างดีสุดก็ผลละ 1 บาท ถ้ามากองรวมๆ กันก็ตกประมาณลูกละ 80 สตางค์ โดยผู้ซื้อไม่พอใจสามารถนำมาคืนได้ กล่าวคือ ที่ขั้วทุเรียนนั้นชาวสวนนิยมติดตราด้วยสังกะสีกดที่ขั้วโดยใช้อักษร “จ” คือ จ่าง (ชื่อของแม่ค้า) เป็นต้น
ในสวนทุเรียนเก่าของนางจ่าง จุลละทรัพย์ มีต้นทุเรียนใหญ่สูงเท่าต้นยาง ออกลูกดกมากขนาด 100-300ผล สมัยรัชกาลที่ 6-7 มีสายพันธุ์ อีกบ ทองย้อย ก้านยาว อีรวง ซึ่งในสมัยนั้นพันธุ์อีกบขายไม่ดี ปู่ขำจึงได้ทดลองผสมพันธุ์ใหม่กลายเป็น “กบตาขำ” จึงมีรสดีขึ้น นอกจากนี้ญาติผู้ใหญ่ของนางจ่างท่านหนึ่งได้ผสม “อีกบ+ก้านยาว” เข้ากันออกมาเป็นทุเรียนพันธุ์ใหม่ว่า “ชะนี” มีรสหวานมันเหมือนกบกับก้านยาวปนกัน
โดยว่าญาติผู้ใหญ่ของนางจ่างนี้ชอบเลี้ยงชะนี จะเอาไปสวนก็เอาชะนีโอบคอไปด้วย ชะนีเอามือเที่ยวลูบคลำดอกทุเรียนในขณะที่กำลังผสมทุเรียนอีกบ+ก้านยาวอยู่ เมื่อติดลูกจึงให้ชื่อว่า “ชะนี” ถือกำเนิดที่แถวบางขุนนนท์ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ก่อนที่จะแพร่หลายไปปลูกกันที่บางกรวย บางใหญ่ เมืองนนท์ บางบัวทอง จันทบุรี ตราด ระยอง ปราจีนบุรี
ทุเรียนไม่ชอบน้ำกร่อย ชอบน้ำจืด ชอบอากาศชื้นแต่ไม่แฉะ ชาวสวนจึงทำร่องสวนไว้เพื่อขังน้ำจืด เมื่อหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 เลิกแล้ว ต่อมารัฐบาลมีนโนบายขุดลอกสันดอนปากแม่น้ำเจ้าพระยา ทำให้เกิดความเสียหายมหาศาลให้แก่สวนมากมาย เนื่องจากปัญหาน้ำเค็มลุกล้ำเข้ามา สวนล่ม ประกอบกับน้ำเสียโรงงานทำให้รากทุเรียนเน่า เป็นอันต้องฟันทุเรียนทิ้ง
ขอบคุณที่มา:หนังสืองานพระราชทานเพลิงศพ นางจ่าง จุลละทรัพย์ 2528
เครดิต#ล้ำสมัย ผัดไทประตูหลัง บางขนุน นนทบุรี
หมายเหตุ นางจ่าง จุลละทรัพย์ เป็นมารดาของพลอากาศเอก ทวี จุลละทรัพย์!!
ทำไมทุเรียนมีชื่อว่า “ชะนี”
จากหนังสือบันทึกประวัติชีวิตของนางจ่าง จุลละทรัพย์ เป็นชาวสวนทุเรียนโดยกำเนิด อยู่แถวบางขุนนนท์ ซึ่งเป็นสวนทุเรียนที่ได้มรดกมาจากตา ยายแต่ในอดีต ในสมัยพุทธศักราช 2467 ทุเรียนดีๆ ผลใหญ่ราคาอย่างดีสุดก็ผลละ 1 บาท ถ้ามากองรวมๆ กันก็ตกประมาณลูกละ 80 สตางค์ โดยผู้ซื้อไม่พอใจสามารถนำมาคืนได้ กล่าวคือ ที่ขั้วทุเรียนนั้นชาวสวนนิยมติดตราด้วยสังกะสีกดที่ขั้วโดยใช้อักษร “จ” คือ จ่าง (ชื่อของแม่ค้า) เป็นต้น
ในสวนทุเรียนเก่าของนางจ่าง จุลละทรัพย์ มีต้นทุเรียนใหญ่สูงเท่าต้นยาง ออกลูกดกมากขนาด 100-300ผล สมัยรัชกาลที่ 6-7 มีสายพันธุ์ อีกบ ทองย้อย ก้านยาว อีรวง ซึ่งในสมัยนั้นพันธุ์อีกบขายไม่ดี ปู่ขำจึงได้ทดลองผสมพันธุ์ใหม่กลายเป็น “กบตาขำ” จึงมีรสดีขึ้น นอกจากนี้ญาติผู้ใหญ่ของนางจ่างท่านหนึ่งได้ผสม “อีกบ+ก้านยาว” เข้ากันออกมาเป็นทุเรียนพันธุ์ใหม่ว่า “ชะนี” มีรสหวานมันเหมือนกบกับก้านยาวปนกัน
โดยว่าญาติผู้ใหญ่ของนางจ่างนี้ชอบเลี้ยงชะนี จะเอาไปสวนก็เอาชะนีโอบคอไปด้วย ชะนีเอามือเที่ยวลูบคลำดอกทุเรียนในขณะที่กำลังผสมทุเรียนอีกบ+ก้านยาวอยู่ เมื่อติดลูกจึงให้ชื่อว่า “ชะนี” ถือกำเนิดที่แถวบางขุนนนท์ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ก่อนที่จะแพร่หลายไปปลูกกันที่บางกรวย บางใหญ่ เมืองนนท์ บางบัวทอง จันทบุรี ตราด ระยอง ปราจีนบุรี
ทุเรียนไม่ชอบน้ำกร่อย ชอบน้ำจืด ชอบอากาศชื้นแต่ไม่แฉะ ชาวสวนจึงทำร่องสวนไว้เพื่อขังน้ำจืด เมื่อหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 เลิกแล้ว ต่อมารัฐบาลมีนโนบายขุดลอกสันดอนปากแม่น้ำเจ้าพระยา ทำให้เกิดความเสียหายมหาศาลให้แก่สวนมากมาย เนื่องจากปัญหาน้ำเค็มลุกล้ำเข้ามา สวนล่ม ประกอบกับน้ำเสียโรงงานทำให้รากทุเรียนเน่า เป็นอันต้องฟันทุเรียนทิ้ง
ขอบคุณที่มา:หนังสืองานพระราชทานเพลิงศพ นางจ่าง จุลละทรัพย์ 2528
เครดิต#ล้ำสมัย ผัดไทประตูหลัง บางขนุน นนทบุรี
หมายเหตุ นางจ่าง จุลละทรัพย์ เป็นมารดาของพลอากาศเอก ทวี จุลละทรัพย์!!